- ραιστος
- ῥάϊστος3
Древнегреческо-русский словарь - М.: ГИИНС. Дворецкий И.Х.. 1958.
ραιστος
Смотреть что такое "ραιστος" в других словарях:
ράϊστος — α, ον, Α (δωρ. τ.) βλ. ῥᾷστος … Dictionary of Greek
ραιστότυπος — ον, Α αυτός που χτυπιέται με τη σφύρα, που σφυρηλατείται («ἄκμονες ῥαιστότυποι», Μαν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < αμάρτυρο *ῥαιστός (< ῥαίω* «συνθλίβω, καταστρέφω», πρβλ. τα συνθ. σε ραιστος) + τύπος (< τύπος < τύπτω), πρβλ. πρωτό τυπος] … Dictionary of Greek
ράστος — άστη, ον, και ῥέϊστος και δωρ. τ. ῥάϊστος, ΐστη, ον, και ιων. τ. ῥηΐτατος, άτη, ον, Α (υπερθ. τ.) πάρα πολύ εύκολος. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. ῥᾶ (I)] … Dictionary of Greek
ρήϊστος — και δωρ. τ. ράϊστος, ΐστη, ον, και επικ. και ιων. τ. ρηΐτατος, άτη, ον, Α (επικ. και ιων. τ.) (υπερθ. τ.) βλ. ῥᾱστος … Dictionary of Greek
ραγιστός — και ραϊστός, ή, ό, Ν [ραγίζω / ραΐζω] αυτός που έχει ραγίσει, που έχει υποστεί ράγισμα, ραγισμένος … Dictionary of Greek
ραιστάζει — και ῥαστάζει Α (κατά τον Ησύχ.) «πονεῑ, ὠθεῑ». [ΕΤΥΜΟΛ. Τα ρ. έχουν σχηματιστεί από τους αμάρτυρους τ. *ῥαιστός ή *ῥαιστής (< ῥαίω «συντρίβω, καταστρέφω»)] … Dictionary of Greek
